"พ่อของฉัน"
เท่าที่ฉันจำความได้
ตั้งแต่เล็กจนโต มีผู้ชายคนหนึ่งที่คอยดูแลฉันเป็นอย่างดีมาโดยตลอด
และผู้ชายคนนั้นก็คือพ่อของฉันเอง ในความรู้สึกของฉัน
ฉันคิดว่าพ่อสามารถทำทุกอย่างเพื่อฉันได้ เพราะความรักที่ท่านมีต่อฉัน
โดยที่ท่านไม่หวังอะไรตอบแทนเลย เว้นเสียแต่ว่าอยากให้ลูกมีความสุข สมัยที่ฉันเรียนอนุบาล
ทุกๆเช้าพ่อของฉันจะเป็นคนหาอาหารเช้าให้ครอบครัวของเรารับประทาน
เมื่อถึงเวลาไปโรงเรียนท่านก็จะเป็นคนขับรถไปส่งฉันที่โรงเรียนและมารับฉันกลับบ้านเมื่อถึงเวลาโรงเรียนเลิก
จนกระทั่งวันนี้ ฉันอยู่มัธยมแล้ว
ท่านก็ยังมารับมาส่งฉันไปโรงเรียนตลอดโดยที่ท่านไม่ปริปากบ่นเลย ฉันเคยถามพ่อว่า
พ่อเบื่อไหมที่ต้องมาส่งฉันไปโรงเรียนทุกวัน พ่อของฉันตอบว่า
ท่านไม่เบื่อเพราะท่านมีความสุขในสิ่งที่ท่านทำเพราะท่านอยากให้ลูกมีความสุขและปลอดภัย
การกระทำอีกอย่างหนึ่งของพ่อของฉันที่ทำให้ฉันรับรู้ได้ถึงความรักที่ท่านมีต่อฉัน
คือ เมื่อฉันอยากได้อะไร ท่านจะหาให้ฉันจนได้ แต่ไม่ใช่ว่าท่านจะให้ฉันทุกอย่าง
ท่านจะต้องถามถึงเหตุผลและความเหมาะสมถึงสิ่งนั้นด้วย ถ้าท่านเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นท่านก็จะไม่หามาให้
นี่เป็นสิ่งที่ทำให้เห็นว่าพ่อนั้นมีหน้าที่สอนให้ลูกเป็นคนดี ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
และเมื่อฉันประสบปัญหาต่างๆฉันก็จะบอกท่าน ท่านก็จะให้คำปรึกษาแก่ฉันทุกเรื่อง
คอยให้กำลังใจฉันในวันที่ฉันรู้สึกท้อแท้ ทำให้พ่อเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของฉัน
และฉันก็สัญญากับตัวเองตลอดว่า เมื่อฉันโตขึ้น ฉันจะไม่ทิ้งท่านและจะดูแลท่านอย่างดีที่สุด
ผู้ชายอีกคนที่ฉันรู้สึกประทับใจก็คือ
ในหลวง ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นพ่อของคนไทยทั้งประเทศได้เป็นอย่างดีมาตลอดเวลากว่า 60
ปี โดยท่านจะคอยแก้ไขปัญหาให้กับประชาชนของท่านในทุกๆเรื่อง เช่น พระองค์ทรงแก้ไขปัญหาความยากจนให้คนไทย
โดยการพระราชทานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้กับประชาชนชาวไทยได้นำไปใช้
นำให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น นอกจากนี้ยังมีโครงการฝนหลวงเพื่อแก้ไขปัญหาฝนแล้ง
ทำให้พ่อหลวงคนนี้เป็นเหมือนเทวดาของประชาชนชาวไทย
และฉันก็ขอให้พระองค์อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับคนไทยตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น